Sessiz usul bir gecenin içinde kendini daha iyi hissediyordu sanki hep karanlıktan korkardı ama bu gece farklıydı gerçi gece kadar kendiside farklıydı.Adımlarını hızlandırması bir işine yaramazdı gidecek bir yeri,evi yoktu.Artık önünde uzanan yüzlerce hatta binlerce yıl onu beklerken şimdi ne yapacağını bilememek ona garip geliyordu.Usulca cebinden telefonunu çıkardı ve bu lanetin sahibini aradı.Artık tüm duygularını doruklarında yaşayacak biri için oldukça çaresizdi.Telefonunu çıkardı aramak için getirdiği isim ise babasıydı.
Babasıyla konuşmaktan çekinen biriydi hep gerçi onu hiç görmemişti.Belkide bu yüzden çekiniyordu.Ondan bu yaşına kadar bir şey beklememiş,istememiş,reddetmiş biri olarak ondan yardım isteyecekti.Usulca vuruyordu rüzgar saçları uçuşuyordu fakat artık rüzgarın ürpertisini hissedemezdi belkide onu üzen başlıca şeylerden biriydi.Babasıyla konuştuktan sonra her şeyi tam olarak anlamıştı.Bu çocuk... Evet bir çocuk! Babasından artık yaşam şartlarını öğrendi tam olarak yapacakları kafasına oturdu.Bir yandan da babasına acımasızca küfürler savuruyordu.Sadece o an için değil onu ve ailesinden geri kalanları yüz üstü bıraktığı içindi belki.Hırs ve kini ile artık yolunu belirlemişti.
Artık o kan için yaşayan büyük,güçlü bir vampir olmayı hedefledi.