Koşuyordum, arkama bakmadan koşuyordum.Strogoiler arkamdaydı ve beni yakaladıkları anda öldüreceklerdi.Arthur'a yaptıkları gibi...O da bir Strogoi'ydi ve şuçu beni yani bir Moroi'yi sevmekti.Strogoi olmasına rağmen ben de onu seviyordum.Arthur'la görüşmeme izin vermiyorlardı.Arthur'un bana zarar vereceğini sanıyorlardı ama Arthur kötü biri değildi, o çok iyiydi bir Strogoi olmasına rağmen.Ama ben ailemi dinlemeyip her gece ormanda Arthur'la buluştum.Ve bugün diğer Strogoilere yakalandık.İlk önce onu yakaladılar başını sanki oyuncak bir bebekmiş gibi kopardılar.Arthur'un ağzından çıkan son söz ise "kaç" demek oldu.Onun son sözünü dinleyip ben de kaçtım ama başaramıyacağımı biliyorum.Gözyaşlarım yüzümü yıkıyordu ve ayaklarım koşmaktan yorulmuştu.Direnecektim, Arthur için direnecektim.Eğer burdan sağ çıkarsam Arthur'un intikamını alıcaktım onlardan.