Ricardinho servise binmişti.Normal bir şeymiş gbi e köşedeki karanlık yere oturdu.Birbiriyle konuşan bir sürü kendi gibi öğrenci.Kouşmalar kulağına geliyordu.Kendisi çok yalnızdı.Bu Ricardinho için sorun değildi.Yaaşça yerinden doğruldu ve çantasını önüne koydu.Parmaklarını çıtlatarak içinden:
"Etraftaki insanlar kokuları burnuma kadar geliyor"dedi.Elini burnunun önüne siper etti.Hepsinin kanının kokusunu parfümlerinin vücudunu bütün kokularını alıyordu.Ricardinho'nun duyuları çok kuvvetliydi bu normal bir şeydi.Canı iyice sıkılmıştı.Camdan dışarıya bakmıştı.Servis havalanırken binaarı görüyordu dev binaları.Anlaşılan biraz eğlence çıkmıştı.Özel yeteneğini kullanarak binaların içine bakmaya başladı kimisinde ofiste birbiriyle öpüşen insanlar,çalışan insanlar,evlrde ise bebeğine bakan,kavga eden,bimbir türlü insan vardı.Ricardinho ise çok özeldi onun gibi insan çok azdı.Sayıyla bile gösterilebilirdi.Gücünü kullanmayı bitirdi.Bulutlara gelmişlerdi.Bembeyaz pamuk bulutlar.Bu Ricardinho'yu hiç heyecanlandırmıyordu.Servisin koltuğu kahverengi tarzında ilginç bir renkti.Hepsi zaten böyleydi.Çokda yumuşak olmasada yumuşaktı.Oturunca biraz içine gömülüyordu.Camdan dışarı baktığında okul çok uzaktan nokta biçiminde gözükmeye başlamıştı.Anlaşılan okula yaklamışlardı.Etrafta buluttan eser yoktu.Masmavi gökyüzü.Birden güneş servisin içini sarı ışıklarıyla donatmaya başladı.Bir parça güneş ışığı Ricardinho'nun yüzüne değmişti.Güneşin o sıcaklığını hissetti.Sanki yüzünü birisi okşuyormuş gibi hissetti.Güneşi hiç sevmiyordu.Onun için gri tonlarda olan perdeyi çekti kendisine güneş gelmiyordu bu hoşuna gitti Ricardinho'nun.Ricardinho artık sıkılmaya başlamıştı.Liseye gidip neler öğrenecekti acaba.İçinde bir duygu hissetti.İçi çok azda olsa kıırdandı.Bu heyecan duygusuydu galiba.Ricardinho bu duyguyu çok nadir yaşardı.Ardından içindeki kıpırtı yerini karanlığa ve sessizliğe bıraktı.Ricardinho doğrulurken okula geldiklerini fark etti.Ağır ve havalı bir şekilde çantasını koluna tatı.Ağır adımlarla kapıya yürüdü.Kapıdan yavaşça indi.Ve yere adımını attığında aşağaı bakı aşağısı gökyüydü.Gökyüzünde asılı duruyorlardı.Ağır ve sessiz adımlarla ilerlemeye başladı.Bedeni olmasa kimse onun var olup olmadığını bilmeyecekti.Hiç konuşmamıştı.Okula baktı ve içinden:
"Hmm enteresan ama sıradan"dedi.Bu bir çelişkiydi ama Ricardinho'nun umrunda değildi.Okulun içine doğru ilerledi.Kapıyı açtı ve içeriye girdi.İçeride temiz ve ferah bir hava vardı.Bu Ricardinho'yu birazda olsa rahatlatmıştı.İlerledikçe ilerledi takii nereye gideceğini bulana kadar...
Gideceği yere varınca
Ricardinho ilerlemişti.Nereye Geleceğini bulmuştu galiba.Balo salonu.İçeriye hiç girmek istemiyrdu.Etrafta çok fazla öğrenci vardı.Müzik,dans edenlar bunlar Ricardinho'nun huzurunu bozuyordu.Ama içeri girmek zorundaydı.Kapıyı yavaşça araladı.Geldiğini belli etmek isttemiyordu.Ama herkes bir anda Ricardinho'ya bakmıştı.Ricardinho bu durumdan huzursuz olmuştu ama diğerlerinin ona bakmasını kesmesi için çok hafif bir ses tonuyla:
"Selam"dedi.Arıdan yüzünü eski haline geri getirdi.Diğrleri ona bakmıyordu artık.Bu Ricardinho'ya bakmıyordu artık.Bu Ricardinho'yu rahatlattı.Ricardinho bir sandalye çekerek oturdu.ardından kulağını tıkadı mziğ duymak istemiyordu.İnsanların kokusunu alıyordu yine.Bu ona çok sıkıcı geldi.Otuduğu yerin diğer insanlara yakın olduğunu farketti.Ve Ayağa kalkarak ağır adımlarla köşedeki karanlık masay geçti.Buraya mzik çok az geliyordu.Kokular herşey çok az geliyordu bu tarafa.Ricardinho biraz rahatladı.Bu üzerindeki stres nedendi anlamıyordu.Çok nadir konuştuğundan selam demesi ona garip gelmiti.Hayattaki her şey garipti zaten.Özel yeteneğini kullanmayı pek sevmiyordu.Kafasını masaya koydu.Gözlerini kapattı uyumaya çalıştı ama olmadı.Çantasından annesinin hazırladığı sandöviçi çıkardı.Bir ısırık aldı ve çiğnemeye başladı.Hart Hart sesler çıkıyordu.İnsanları izlemeye koyuldu.Nasıl bu kadar sıcakkanlı oluyorlardı.Herkesle hemen uyum sağlıyorlardı.Ama Ricardinho çok farklıydı.Kimseyle kolay kolay uyum sağlayamazdı.Yırtıcıydı.Kendini seviyordu Ricardinho.Çantasından suyunu çıkartmıştı.Bir yudum aldı.Suyun soğukluğu boğazına değmişti.Boğazındaki kuruluk gitmişti.Soğukluk Ricardinho'ya ayrı bir keyif verdi.Sandöviçini aylon poşete sardı ve çantasına koydu suyuyla birlikte.Kırmızıya yakın renkli gözleriyle etrafa bakmaya başladı...
Not başka bir sitede yaptığım rp'dir isterseniz kanıtlayabilirim.
Konu: Riardinho William 
Perş. Ağus. 27, 2009 12:13 am
