Gecenin ölümsüzleri son derece güzel ve çekicidirler. Benim gibi… Tüm vampirlerden uzak bir yerde yaşamak benliğimi inkâr etmeye çalışmak çok zordu. Saçmaydı. Besleniş şeklimden ne kadar nefret etsem de kan kokusunu aldığım anda tüm düşüncelerim yok oluyor. Bir tutku beni sarıyor. Ve istediğim benim olana kadar asla vazgeçmiyorum. Yine yağmurlu bir gece… Gece… Benim zamanım… Ve kan kokusunu aldım. Çok uzakta değildi. Koştum tutkum beni tamamen ele geçirmek üzereydi. İstiyordum… O yöne doğru hızlıca koştum. Evet, haklıydım işte oradaydı! Kurbanım tam karşımda duruyordu. Kafasını kaldırıp bana baktı… Bugüne kadar her insanda olduğu gibi beni gördüğü anda gözlerinin ışıldamasını bekledim… Ama olmadı. Bugüne kadar beni gören her insan güzelliğim karşısında hiç bu kadar tepkisiz kalmamıştı. Peki, ama bu çocuk neden benden etkilenmemişti? Derdi neydi? Beni göremiyor muydu? Hayır, aksine tam gözlerimin içine bakıyordu! Bağırdım. ”Senin derdin ne?” Hiç cevap vermedi… Yavaşça yaklaştı… Yüzünde ki ifadeyi çözemiyordum. Korkmuş muydu? Hayır, kesinlikle korkmamıştı. Çok farklı bir şeydi bu. Çok fazla yaklaşmıştı. Kanının keskin kokusu burnuma doldu. Ve yüzüne baktım ilk defa dikkatlice. Bir insanın bu kadar mükemmel bir yüze sahip olması imkânsızdı. Kusursuz hatları vardı. Benden en fazla bir iki yaş büyüktü. Oradan hemen kaçmak istedim. Onu öldürmek istemiyordum. Çünkü beni çekici bulmayan ve benden korkmayan tek insandı. Nedenini öğrenmem gerekti… Melek gibi bir yüzü vardı. Ona bunu yapamazdım. Ona bakmaya bile kıyamazken onu öldüremezdim! “Git!” dedim. Acı çekiyordum. “İstediğin benim,ihtiyacını karşılayacak olan da benim!” dedi.”Yapamam” dedim. Yağmur daha da hızlanmıştı. Üşüdüğünü görebiliyorum. Ve bana çok acı çektirecek bir şey yaptı. Yerden kırık bir cam parçası alıp kolunu kesti. Kan… Dayanılamayacak bir hale gelmişti. Ve her zaman yaptığım gibi onu öldürdüm. Benim kim olduğumu biliyordu. Tabii ki bilecekti. İnsanlar bilirdi bizden başka bu kadar çekici kimse yoktur çünkü. Ama şu hayatım boyunca hiç böylesine biriyle karşılaşmamıştım. Kendi ölümünü kendi getiren biriyle. Kendini bir vampire sunan birini hiç görmemiştim nedenini hiç anlayamayacağım bir şey olduğunu biliyordum. Bu yüzden yaptığım şeyden bir kez daha pişmanlık duyarak geri döndüm. Yarın yine olay olacaktık. Her gün olduğumuz gibi… Bizim hayatımız böyleydi…
Konu: Hekate Night 
Ptsi Ara. 07, 2009 5:01 pm
