2
Orda da ilk sen yıkayacaksın, ben yıkayacağım kavgası başlayınca benim aklıma parlak bir fikir geldi. Bu fikir benim leyhimeydi. "Alfabetik sırada kimin harfi önceyse o yıkasın elini, demiştim. Kız kardeşim biraz saf olduğu için hemen "Tamam demişti. Fakat anlayınca çok kötüsün diyecek gibi oldu, diyemedi. Ben göğsümü kabartarak ellerimi yıkarken, o ofluyordu. Ben hızlıca ellerimi yıkayıo masada her zaman oturduğum iskemleye oturmuştum. Kız kardeşimde ellerini yıkayıp oturmuştu benim yanıma. Yemeğimizi yedik, zorla da olsa sütümüzü içtik derken masadan kalktık. Canım çok sıkılıyordu ve annemin yanına sokulup dışarı çıkıp çıkamayacağımızı sordum. Annemin olumsuz cavabını alınca Esmeé'yi devreye soktum. Esmeé, gerçekten de ikna kabiliyeti olan bi kızdı. Fakat buda annemi yumuşatmaya yetmeyince mecburen odamıza çıktık. Konuşurken Esmeé'yi sıkıştırıyordum. Sık sık "Sevdiğin biri varmı Esmeé artık o kadar bunalmıştı ki mecburen "Evet demek zorunda kalmıştı. Bu konu hakkında uzun uzun konuştuk fakat annemin "Yatın artık çığlığıyla yatmak zorunda kaldık. Hazırlandık, tam yatacaktık ki bahçeden gelen ayak sesleri duymuştuk. Köpektir diyerek geçirmiştim ama korkmaya başladık. Esmeé, "Çok korkuyorum Cosetté, ya hırsızsa? Bende cesur olduğumu göstermek için "Annemler uyanık birşeycikler olamaz desemde beni de içimi bir kurt yiyordu. Tam uyuyacakken annemden bir çığlık geldi. Sonra bir silah sesi... Daha sonra babamdan bir çığlık derken Esmeé ağlamaya başladı. Koşarak aşşağı indik ve bir vampirin babamın kanını içerken gördüm. O kadar korkmuştum ki. Fakat babam eliyle dolabı gösterince koşarak dolaba yöneldim. Orda bir silah vardı ve içinde mermiler vardı. Babamın ölmeden önce "Vur demesiyle ani bir şekilde kalbinden vurmuştum o pis yaratığı. Esmeé ise ayıcığına sarılmış ağlıyordu. Fakat diğer vampir kadının Esmeé'ye sıçrayışını görünce hemen onu da kalbinden vurdum. Ani bir refleksti bu. Oracıkta vampirler katılaştılar fakat o kadar korkuyordum ki hemen Esmeé'ye sarıldım. Ağladım. Yakınlardaki komşular hemen evimie gelip olanları anlamaya çalıştılar fakat annem kadar sevdiğim Bayan Dabrowska hemen bizleri kucağına alıp eve götürdü. Geriye sadece meraklı insanların "Vah vah, nasıl olmuş bu, gariban öksüzler dediklerini hatırlıyorum. O gece hiç uyuyamadık. Sabah olduğunda kilisede yapılan kısa bir duadan sonra annemi ve babamı yan yana gömdük. Peder yanımıza gelip "Başınız sağolsun kızlarım dedi ve gitti. O anda öyle çok ağlıyordum ki annemin tabutuna başımı koyup tabutu öpüyordum. O lanet olası olaydan hatırladıklarım bunlar.
Peki ya şimdi? Güçlü kızlar olduk ikimizde. Çocuk yaşta öksüz kalmanın acısı her zaman taze kalacak. Fakat o lanet olası şeytanları, yani vampirleri avlamaya and içiyorum. Ailemin kanı asa yerde kalmayacak...
Ro Out: Tüm metin sığmadığı için 2'ye böldü metini.
Konu: Cosetté Beatrix Depaisé 
Ptsi Ekim 19, 2009 8:40 pm
