...Kavga...

Yaz geceleri serin olur ama üşütmez...Kim demiş?Cléméntine tam anlamıyla donuyordu.İliklerine kadar buz kesmişti.Bulutlar onun biricik aşkı olan beyaz,saf gezegenini kapamışlardı.
"Ay yok..."diye hüzünle mırıldandı.
Bu vampir tarafının sıfırlandığını gösteriyordu.Zaten Dhampir olmak bu yüzden kötüydü.Gerektiği zaman bir vampirin özelliklerine sahip olamıyordun.Bazen bu mesele gerçekten sinirini bozuyordu.Ya hep ya hiç diye düşünürdü.Ya tam bir vampir yada zavallı bir insan.İkisinin ortasında bir ucube olmak iğrenç bir duyguydu.Belki tek böyle düşünen kendisiydi ama bunu bütün Dhampirlere mal ediyordu.Ama öyle düşünmeliydiler bu doğruydu !
Yürürken gözüne ilk çarpan yer Renéé Café adlı hiçte hoş bir tınısı olmayan bu yerdi.Göz zevkine hitap eden bir adı ama kulağa sevimli gelmeyen bşr okunuşu vardı.
Kahve kokusundan sarhoş olarak bir masaya oturdu.Biraz huzur,kimse bana karışmasın ben burada durayım,biraz yalnız kalayım.Buradakilere rağmen tek başımayım...Evet böyle düşündü kafasını dinleyecekti...

İçeriye o kadar dalgın girmişti ki,hemen karşısındaki masada oturan aptal Moroi'yi görmemişti.Her zaman Moroi'lere özenmişti ama Cruella olupta moroi olmaktansa insan olurum daha iyi derdi.Ama onlara özense de,kan içmelerine daha doğrusu bir hayatı kendileri için yok etmelerine her zaman nefret duymuştu.Belki de Dhampir olmak iyiydi,en azından zararın yoktu.
" Hey , ucube bir dhampir . Burada ne yapıyor acaba ? "
ve ardından gelen tam anlamıyla sinir bozucu bir kahkaha.Biri bu kadar iğrenç bir kahkaha tonuna sahipken nasıl olurda durup dururken her yerde milleti rahatsız ederek böğürebilirdiki?
"Hey , kan emici bir ceset.Burada ne yapıyor acaba?"diye onu tekrarladı.Sonra gülümseyerek,devam etti:
"Dantes,yüzün çok soluk derdin ne tatlım?"diye sordu;Moroi'lerin her zaman soluk,hastalıklı ve beyaz yüzlerine atıf ta bulunarak.Kendisi ise beyaz tenli olsa da en azından hasta yada korkmuş gibi görünmüyordu.Kim sağlıklı bir görünüme sahip olmaz istemezdi ki?Vahşi şey,her an bir insanı ısırabilecek kadar cani bir 'şey'...

"Hey , kan emici bir ceset.Burada ne yapıyor acaba?" diyordu Cléméntine . Ne kadar da aptaldı . Benim konuşmamam fırsat vermeden ucubik bir tavırla devam etmişti . "Dantes,yüzün çok soluk derdin ne tatlım?" diyordu . Evet , biliyordum biz moroi'ler hep böyleydik ama bu hiçbir zaman dalga konusu olamazdı .

" Acaba , dün gece ormanda , hani o , ımm , hani o çok beğendiğin çocuk varya Darren ! " biraz duraksadım . " Onunla ilişkiye girdim . Lanet olsun seni değil beni seçti artık anla bunu ! Soluk yüzlü olmamın nedeni de bu zaten . Oldukça ateşli ve heyecanlıydı . O soğuktan hastalık kapmış olmalıyım . Birbirimizi ısıtmıştık fakat neden bilemiyorum ... Seni görünce tüylerim diken diken oluyor . İğrençsin Cléméntine . Ucube dhampir ! " dedim ve konuşmamı bitirmiştim sonunda . Yüzüme sinsi bir gülümseme takınmıştım .

Duydu ve sustu,ne diyordu bu kız?O adı neydi,Darren.Evet onunla işi yoktu.Yakışıklı bile bulmuyordu ki zaten.Ama Cruella'yla uğraşmak adına onu beğeniyormuş gibi yapmıştı.Ezilmektense gerçeği söylemeyi tercik etti,evet allta kalmaktansa en iyisi buydu:
"Dantes,tatlım seni böyle bir saçmalığa kanmak zorunda bıraktığım için gerçekten üzgünüm ama."bu kez kendisi kahkaha attı:
"Ah,çocuğunun adını sen söyleyene kadar bilmiyordum bile."bunu söyledikten sonra sustu.Yanlış yapmıştı.Böyle olmayacaktı.Daha da dibe girmişti:
"Seninle laf dalaşına girince,o suratındaki ifade.Ah herşeye değerdi.Şimdi git ve o Darren ile istediğin kadar takıl!"
aptal cloe aptal ! Dantes karşısında her türlü kaybetmişti işte.Bunu nasıl hazmedecekti ?Ordan kalkıp gitmeyi düşündü.Kendini daha da ezik duruma düşereceğini biliyordu.Ama kabul etmeliydi o ezikti işte.Ayağa kalktı ve üstünü düzeltti.Kapıdan çıkarken ona bakan Dantes'e:
"Senin adına sevindim.En azından bir şeyde kazanman güzeldi Dantes..."

"Senin adına sevindim.En azından bir şeyde kazanman güzeldi Dantes..." Cloe çıkarken bu lafları sarfetmişti . Beni başka ne zaman yenebilmişti ki . İşte buna gülebilirdim . Onu tanımıyor gibi davranması beni sinir etse de belli etmeyecektim . Evet , bunda kararlıydım .

Büyük bir kahkaha kopardım ve dudağımdan kelimeler dökülüyordu . " Lanet olsun , bunu diyeceğine , git sen onu elde et . Kolay mı sanıyorsun geri zekalı ! " Evet , ben muhteşemdim . Onu deli etmek beni çok sevindiriyordu . Kendimi seviyordum . Lanet olası bir ucube beni alt edemezdi . Bunu kabullenemezdim . Yanına gittim ve kafenin kapısına yumruğumla vurdum sertçe . " Sen kendini ne sanıyorsun . Onunla ilişkiye girmek sandığın kadar kolay değil . O beni beğeniyor . Bunu o küçük ucube kafana sok ! " dedim ve kapıdan hızla çıktım ...